Follow
Nasi znajomi pojechali wczoraj i dzisiaj Maraton Wyszechradzki. Jestem w szoku, że można za jednym pociągnięciem przejechać taki dystans. A takiego radosnego sms-a dostałem dzisiaj od Ryszarda Rawskiego:
Lance Armstrong o dziennikarzach komentujących Giro d’Italia
Pamiętacie jak Bradley Wiggins wywrócił się kilka etapów temu (10 maja) na mokrym i śliskim zjeździe? Podobno dziennikarze obserwujący to w biurze prasowym wyścigu skomentowali to… aplauzem. Tak to wydarzenie skomentował Lance Armstrong na swoim Twitterze:
Heard the press room at the #Giro „cheered” when Wiggins crashed on a wet descent today. If true, that is completely f’d.
— Lance Armstrong (@lancearmstrong) 10 maja 2013
I’d like to see every 1 of those journos mount up and scream down a slick/steep downhill at upwards of 50 mph. Then we’ll see who’s cheering
— Lance Armstrong (@lancearmstrong) 10 maja 2013
Continue reading Lance Armstrong o dziennikarzach komentujących Giro d’Italia
Brawo Polacy! A Giro może wygrać Uran Uran
Dzisiejszy etap Giro to była pierwsza poważna próba z finiszem pod górę. Etap kończył się klasycznym kilkunastokilometrowym podjazdem, na którym w czołowej grupie jechali sami faworyci, a pośród nich, no aż miło było popatrzyć, Rafał Majka i Przemek Niemiec.
Po obejrzeniu tego finiszu mam następujące spostrzeżenia:
Klasyk Radkowski, czyli więcej po gruzie nie jadę
Kolejny wyścig w tym sezonie za nami. Tym razem po płaskim Żądle Szerszenia przyszła pora na próbę górską. No powiedzmy sobie pagórkowatą, bo poważne góry to jeszcze nie były, czyli Klasyk Radkowski. Zdecydowanie bardziej wolę ścigać się pod górkę, niż gonić po płaskim, więc wiązałem z „Radkowem” spore nadzieje. Byłem co prawda lekko zaniepokojony, gdyż po raz pierwszy w tym sezonie miałem jechać pod górkę właśnie na wyścigu. Przydałby się choć jeden trening w górach wcześniej.
Radków przywitał nas fatalną pogodą. Od rana lało i było bardzo zimno. Na miejscu zastałem zmokniętych kolarzy, którzy ubrani we wszystko co mieli, szukali miejsc pod namiotami i parasolami.
Pierwszy raz w życiu przebrałem się w kompletny strój kolarski nie wychodząc z samochodu. Jak najdłużej siedziałem w aucie, żeby tylko nie zmarznąć i nie zmoknąć. Co z tego, byłem cały mokry zanim skończyłem składać rower i pompować koła. Byłem przemoczony zanim wyścig się w ogóle zaczął. Zmarznięty i zmoknięty jak kura stanąłem na starcie.
Continue reading Klasyk Radkowski, czyli więcej po gruzie nie jadę
Dzisiaj szalał Di Luca, a Wiggins traci
Końcówka etapu w deszczu to nie jest to co Bradley Wiggins lubi najbardziej. Podczas dzisiejszego etapu stracił wszystko to co zarobił podczas drużynowej czasówki. To jest trochę wtopa Sky, bo przecież w czołowej grupie dojechało aż dwóch zawodników z brytyjskiego teamu, a Rigoberto Uran Uran nawet próbował walczyć o zwycięstwo etapowe, podczas gdy lider jego drużyny tracił cenne sekundy.
Nic nie stracili za to Cadel Evans, Michele Scarponi, Ryder Hesjedal i najgroźniejszy rywal Wigginsa, czyli Vinzenzo Nibali. Lider wyścigu Luca Paolini był również tam gdzie powinien być lider, czyli w pierwszej grupie.
Faworyci na remis, Hesjedal w formie
Koniec etapu na zjeździe jest zawsze zapowiedzią małego szaleństwa. Zupełnie czym innym jest atak na podjeździe, tu wygrywa najmocniejszy kolarz, a czym innym na zjeździe, tu wygrywa największy wariat. Co prawda szybkie zjeżdżanie też jest umiejętnością, ale jednak, trzeba być odrobinę szalonym, nie mieć jakiejś blokady w mózgu, żeby na rowerze, który waży trochę ponad 7 kg zjeżdżać np. 100 km/h (takie prędkości w zawodowym peletonie nie należą do rzadkości).
Tak też było dzisiaj, zwycięzcą był niesamowicie szybki Luca Paolini, który zaatakował właśnie na zjeździe. Paolini wygrał i przy okazji objął prowadzenie w wyścigu.
Wiggins zrobił swoje
Team Sky dojechał do mety w minimalnym pięcioosobowym składzie. Nie wyglądało to dobrze, ale nie musiało. Najważniejszy był czas. Okazało się, że taką właśnie taktykę miało Sky, słabsi zawodnicy pracowali na początku trasy, a po wykonaniu roboty mogli odpaść. Dzisiaj Wiggins zarobił nad Nibalim 14 sekund. Niby nie wiele, ale zawsze coś. Nie wiadomo co się zdarzy w górach, a zdarzały się przecież wielkie Toury, w których przewaga pierwszego nad drugim była mniejsza.
Niespodziewanie dobrze pojechała drużyna Vini Fantini. Z kolei poniżej oczekiwań wypadł zespół Garmin Sharp, który przecież specjalizuje się w tego typu próbach.
Nibali i Wiggins faworytami Giro d’Italia
Dzisiaj ruszył pierwszy wielki Tour w sezonie, czyli Giro d’Italia! Zaczął się nietypowo, od płaskiego etapu. Żadnego prologu, żadnej jazdy drużynowej na czas (będzie jutro), tylko najnormalniejszy płaski etap. A skoro tak, to każdy inny wynik niż zwycięstwo Marka Cavendisha byłby sensacją. Sensacji nie było, wygrał po pięknym finiszu, pokazując nieprawdopodobną siłę, ten który miał wygrać czyli Cavendish. Dzisiejsze zwycięstwo było szczególnie cenne, gdyż oprócz kolejnego etapu Cavendish zarobił, przynajmniej na jeden dzień, różową koszulkę.
Tymczasem przyjrzyjmy się kto ma jakiekolwiek szanse w tegorocznym Giro. Faworytów w zasadzie jest dwóch…
Średnia wyższa, czas lepszy, miejsce dużo gorsze, czyli jak wzrósł poziom w Żądle Szerszenia
Wczoraj pojechałem Żądło Szerszenia. Ciężki początek sezonu za mną.
Jak przyjechaliśmy na miejsce do Trzebnicy, to pierwsze co, to okazało się, że mam pęknięty kask, a konkretnie mechanizm trzymający kask na głowie. Co teraz? Kask nie trzyma się na głowie, lata luźno. Przecież nie dopuszczą mnie do startu bez kasku! Ściągnąłem ile się dało zapięcie pod szyję i odprawiłem modły, żeby kask nie spadł mi podczas jazdy. Niby ok, ale i tak podczas wyścigu poprawiałem go kilka razy. Co by nie było, to koniec tego kasku. Już nawet nie pamiętam ile służył. 5 lat, może 6?
Tempo rośnie, jest nadzieja
Ponarzekałem wystarczająco w poprzednim wpisie. Dzisiaj w końcu było przyzwoicie. Tempo niezłe, kompletny brak bólu tyłka, oddech prawidłowy i jako taki docisk pod nogą! Przy okazji, w ogóle nie odczuwałem wtorkowego biegania. Z tym mam akurat problem w drugą stronę, tzn. jak biegam, to pierwsze 3 kilometry bolą mnie wszystkie mięśnie kolarskie. Ale jak wsiadam na rower, to bardzo mało odczuwam to, że dwa dni temu przebiegłem się trochę.